hoe het begon…

Zij put uit haar herinneringen; Cis Pater, jubilerend lid en voorzitter van Karmelbeweging’s eerste stuurgroep

 

door: Cis Pater

Terugblik op Karmelbeweging in 1995

 

Wonderlijk hoe tijdens pauzes in de studieweek mystiek van 1993 een aantal mensen die al langere tijd betrokken waren bij de verschillende karmelgroepen in Nederland met elkaar in gesprek kwamen rond Karmel en haar spiritualiteit.
Ieder was op eigen wijze geraakt door de Karmelspiritualiteit waarin inspiratie en vreugde gevonden werd om juist als leek in de maatschappij zin en inhoud te geven aan leven en werk.

 

Er kwam verlangen naar voren om als ‘leken’ iets van een vorm te vinden om elkaar te ontmoeten, te delen, elkaar te bemoedigen in het Aangeraakt zijn, in het zoeken naar sporen van God in ons concrete leven, op onze eigen plek.

 

Met een kleine groep zijn we begonnen.
We kwamen bijeen in Nijmegen in een bouwkeet bij de kerk waarvan toen het interieur grondig vernieuwd werd.
Als ik het me na 30 jaar goed herinner zaten in het beginnende groepje: Anne-Marie ter Beke, Brigit Vosmer, Chris Fictoor, ondergetekende en Arie Trum een enkele keer.  Met hun creativiteit als kunstenaar hadden Chris en Arie een inspirerende inbreng. Niet teveel vastleggen, ademruimte laten voor Gods Werkzaamheid en zo uniek voor ieder.

 

Het was een boeiende zoektocht met elkaar. Geleidelijk ontstond een ‘stuurgroep’. Vanuit ons gesprek kwamen allerlei vragen naar boven, zoals: hoe kunnen we vormgeven vanuit een lichte structuur, iets van een organisatie opbouwen? En denkend aan samenkomsten, hoe we ons respectvol en open wilden verhouden tot de 1^e orde. En ook het verlangen om ook met hen en overlegstructuur op te bouwen.

 

Stil
Bovenal zijn we stil geworden – ieder voor zich – om eens op te schrijven wat het nu is dat ons zo raakt in de spiritualiteit van de Karmel.
Vanuit deze stilte is een openingsformule ontstaan…het kloppend hart van Karmelbeweging, die te horen is in de toetredingsbede van Karmelbeweging: “Geraakt door het goddelijk geheim…”

 

in beweging
We dachten na over bijeenkomsten bij de verschillende karmels in het land, en ook dachten we over een eigen naam. Vanuit verschillende opties werd gekozen voor Karmelbeweging. Het in beweging zijn, niet vastlopen in dit of dat in hoe het moet, maar steeds weer blijven zoeken naar wegen die ons doen groeien op onze zoektocht naar sporen van Gods Aan- en afwezigheid in ons leven.
Een verlangen dat blijft wenken…

 

Er valt natuurlijk nog veel meer te her-inneren.
Na mijn eerste tijd als voorzitter bij Karmelbeweging ben ik wat in de luwte  betrokken gebleven. Karmelbeweging heeft veel voor mij betekend en doet dat nog op de binnenweg van mijn bestaan. Het psalmgebed werd meer en meer mijn adem, een spoor van leven en werk.

 

Ik ben dankbaar voor het vele wat de Karmel steeds weer schenkt. Hoe Karmelbeweging een spoor van hoop en bemoediging wil zijn voor Godzoekers op de Weg als zusters en broeders.

 

‘Komen laat ik jullie in het land van de Karmel, om zijn goede vrucht’

 

Dat wij vrucht mogen dragen naar Zijn bedoeling.